இந்தியாவில், நாட்டின் மாறிவரும் சமூக-பொருளாதார மற்றும் அரசியல் நிலப்பரப்பை வெளிப்படுத்தும் வகையில் சொத்துரிமை கணிசமாக உருவாகியுள்ளது. சொத்துரிமை என்பது சொத்தின் உரிமை, பயன்பாடு மற்றும் பாதுகாப்பு தொடர்பான சட்ட மற்றும் அரசியலமைப்புக் கொள்கையாகும்.

எந்தவொரு நீதியற்ற தலையீடும் இல்லாமல் தனிநபர்கள் மற்றும் நிறுவனங்கள் தங்கள் சொத்துக்களை அனுபவிக்க இது உதவுகிறது. "சொத்துரிமை" என்பது அடிப்படை உரிமையா? இல்லையா? என்பது இப்போது கேள்வி.

1950 ஆம் ஆண்டு முதல், இந்திய அரசியலமைப்பு நடைமுறைக்கு வந்ததிலிருந்து, சொத்துரிமை என்பது பிரிவு 31 மற்றும் பிரிவு 19 (1)(f) இன் கீழ் ஒரு அடிப்படை உரிமையாக வரையறுக்கப்பட்டுள்ளது.

1978 ஆம் ஆண்டில் இந்திய அரசியலமைப்பின் 44 வது திருத்தத்திற்குப் பிறகு, பிரிவு 300 A அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது மற்றும் பிரிவு 31 மற்றும் 19 (1) (f) ரத்து செய்யப்பட்டன. இந்திய அரசியலமைப்பின் பிரிவு 300 A என்றால் என்ன என்பதைப் புரிந்துகொள்வோம். பிரிவு 300 A இன் கீழ் அரசாங்கம் சொத்தை வாங்க முடியுமா, பிரிவு 300 A இன் கீழ் கையகப்படுத்தப்பட்ட சொத்துக்கான இழப்பீடு என்ன?

இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 300A பிரிவு என்ன சொல்கிறது?

இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 300A பிரிவு, " சட்டப்படியாக தவிர வேறு எந்த ஒரு நபரின் சொத்தையும் பறிக்கக் கூடாது" என்று கூறுகிறது. இதன் பொருள் என்னவென்றால், செல்லுபடியாகும் சட்டத்தின் வழிமுறை இல்லாமல் ஒரு நபரின் சொத்துக்களை அரசாங்கம் தன்னிச்சையாக பறிக்க முடியாது. இதன் விளைவாக, "சொத்துக்கான உரிமை" இப்போது ஒரு அரசியலமைப்பு உரிமையாக வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

அதாவது சொத்துரிமை உரிமை என்பது அரசியலமைப்பு உரிமை அல்லது சமத்துவத்திற்கான உரிமை போன்ற அடிப்படை உரிமைகளைப் போன்ற ஒரு நிலையை அனுபவிக்கவில்லை. "சொத்துரிமைக்கான உரிமை" என்ற சட்ட நிலை இந்திய அரசியலமைப்பின் 32 வது பிரிவின் கீழ் மக்கள் உச்ச நீதிமன்றத்தை அணுக அனுமதிக்கப்படவில்லை.  ஜிலுபாய் நன்பாய் கச்சார் vs குஜராத் மாநிலம் (ஜூலை 20,1994) வழக்கில் உச்ச நீதிமன்றம், "300 A பிரிவின் கீழ் சொத்து உரிமை என்பது அரசியலமைப்பின் அடிப்படை கூறுஅம்சம் அல்லது கட்டமைப்பு அல்ல" என்று தீர்ப்பளித்தது. இது ஒரு அரசியலமைப்பு உரிமை மட்டுமே" என்று கூறினார்.

சட்டப்பிரிவு 300A-ன் கீழ் அரசு சொத்துக்களை எடுத்துக்கொள்ள முடியுமா?

ஆம், 300 A பிரிவின் கீழ் அரசாங்கம் சொத்துக்களை கையகப்படுத்த முடியும். ஆனால் அத்தகைய கையகப்படுத்தல் சட்டத்திற்கு இணங்க வேண்டும். பிரிவு 300A அரசாங்கம் சொத்துக்களை கையகப்படுத்துவதை தடுக்காது. மாறாக, அத்தகைய கையகப்படுத்தல்கள் சட்டத்தைப் பின்பற்றி மேற்கொள்ளப்படுவதை இது உறுதி செய்கிறது. நிலம் கையகப்படுத்துதல், மறுவாழ்வு மற்றும் மீள்குடியேற்றச் சட்டம், 2013 இல் சட்டப்படியான இழப்பீடு மற்றும் வெளிப்படைத்தன்மைக்கான உரிமை உள்ளிட்ட பல்வேறு சட்டங்களால் அரசு சொத்து கையகப்படுத்தும் செயல்முறை மேலாண்மை செய்யப்படுகிறது.

அரசு உரிய நடைமுறைகளைப் பின்பற்ற வேண்டும். சட்டப்படியான முறையான இழப்பீட்டை வழங்க வேண்டும். பொது நோக்கங்களுக்காக சொத்துக்களைப் கையகப்படுத்தும் போது எடுத்துச் சொல்லப்பட்ட நடைமுறைகளைப் பின்பற்ற வேண்டும் என்று இந்த சட்டம் எடுத்துரைக்கிறது. எனவே, பிரிவு 300A தன்னிச்சையான இழப்பிலிருந்து சொத்துக்களைப் பாதுகாக்கும் அதே வேளையில், சட்ட விதிமுறைகளைப் பின்பற்றும் வரை அரசாங்கம் அதன் கையகப்படுத்தும் உரிமைகளை பயன்படுத்துவதைத் தடுக்காது. கொல்கத்தா மாநகராட்சியில் இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் & Anr. எதிராக பிமல் குமார் ஷா & ஓர்ஸ். (மே 16,2024) தீர்ப்பு, "ஒரு நபரின் சொத்தை பறிக்கும் முன் தேவையான நடைமுறைகளை எடுத்துரைப்பது, பிரிவு 300A இன் கீழ் "சட்டத்தின் அதிகாரத்தின் ஒருங்கிணைந்த பகுதியாகும்" என்று கூறியது. மேலும், நீதியரசர் பி. எஸ். நரசிம்ம மற்றும் நீதியரசர் அரவிந்த் குமார் அடங்கிய பெஞ்ச், இந்திய அரசியலமைப்பின் 300A பிரிவு தொடர்பான செயல்பாடுகளை கையாளும் போது அரசாங்கத்தால் பின்பற்றப்பட வேண்டிய 7 துணை உரிமைகளை விளக்குகிறது.

இவற்றில் பின்வருவன அடங்கும்:

அறிவிக்கும் உரிமை: ஒரு நபரின் சொத்துக்களை வாங்க விரும்புவதாக அவருக்குத் தெரிவிப்பது அரசின் கடமையாகும்.

கேட்கப்படுவதற்கான உரிமை: கையகப்படுத்துதலுக்கான எதிர்ப்புகளை வினவ வேண்டியது அரசின் கடமை

முறையான முடிவுக்கான உரிமை: பெறுவதற்கான முடிவை நபருக்குத் தெரிவிப்பது அரசின் கடமையாகும்.

பொது நோக்கத்திற்காக மட்டுமே கையகப்படுத்த வேண்டிய கடமை: கையகப்படுத்துதல் பொது நோக்கத்திற்காக என்பதை உறுதி செய்ய வேண்டியது அரசின் கடமை.

மறுசீரமைப்பு அல்லது சரியான இழப்பீட்டு உரிமை: மறுசீரமைப்பு மற்றும் மறுவாழ்வு அமைத்துக் கொடுப்பது அரசின் கடமை

திறமையான மற்றும் விரைவான செயல்முறைக்கான உரிமை: கையகப்படுத்தும் செயல்முறையை திறம்பட மற்றும் நடைமுறைகளின் எடுத்துரைக்கப்பட்ட காலக்கெடுவிற்குள் நடத்துவது அரசின் கடமையாகும்.

முடிவுக்கு வரும் உரிமை: ஒப்படைப்புக்கு வழிவகுக்கும் நடவடிக்கைகளின் இறுதி முடிவு.

பிரிவு 300A இன் கீழ் கையகப்படுத்தப்பட்ட சொத்துக்கான இழப்பீடு என்ன?

இந்திய அரசியலமைப்பின் பிரிவு 300A இழப்பீட்டு நடைமுறையை விவரிக்கவில்லை. ஆனால் இது பல்வேறு சட்டங்கள் மற்றும் ஒழுங்குமுறைகளால் செய்யப்படுகிறது. நிலம் கையகப்படுத்துதல், மறுவாழ்வு மற்றும் மீள்குடியேற்றத்தில் முறையான இழப்பீடு மற்றும் வெளிப்படைத்தன்மைக்கான உரிமைச் சட்டம், 2013 என்பது சொத்து கையகப்படுத்துதலுக்கான இழப்பீட்டை மேலாண்மை செய்வதற்கான முதன்மைச் சட்டமாகும். (LARR Act). இந்தச் சட்டத்தின் முதன்மை நோக்கம், "அரசியலமைப்பின் கீழ் நிறுவப்பட்ட உள்ளாட்சி அமைப்புகள் மற்றும் ஊர் அவைகள் கலந்து பேசி, தொழில்மயமாக்கலுக்காக நிலம் கையகப்படுத்துதல், அடிப்படை உள்கட்டமைப்பு வசதிகளை மேம்படுத்துதல் மற்றும் நில உரிமையாளர்கள் மற்றும் பிற பாதிக்கப்பட்ட குடும்பங்களுக்கு குறைந்த அளவு இடையூறு ஏற்படாமல் நகரமயமாக்கல் ஆகியவற்றிற்கான மனிதாபிமான, பங்கேற்பு, தகவலறிந்த மற்றும் வெளிப்படையான செயல்முறையை உறுதி செய்தல்.

நிலம் கையகப்படுத்தப்பட்ட அல்லது கையகப்படுத்த திட்டமிடப்பட்ட அல்லது அத்தகைய கையகப்படுத்தலால் பாதிக்கப்பட்ட பாதிக்கப்பட்ட குடும்பங்களுக்கு நியாயமான மற்றும் முறையான இழப்பீடு வழங்குதல், அத்தகைய பாதிக்கப்பட்ட நபர்களுக்கு மறுவாழ்வு மற்றும் மீள்குடியேற்றத்திற்காக போதுமான ஏற்பாடுகளைச் செய்தல் மற்றும் கட்டாய கையகப்படுத்துதலின் ஒட்டுமொத்த விளைவு பாதிக்கப்பட்ட நபர்கள் தங்கள் கையகப்படுத்தலுக்குப் பிந்தைய சமூக மற்றும் பொருளாதார நிலையை மேம்படுத்துவதற்கும், அதனுடன் தொடர்புடைய அல்லது தற்செயலான செயல்பாடுகளுக்கும் வளர்ச்சியில் பங்காளிகளாக இருப்பதை உறுதி செய்வதாகும்".

நிலத்தின் சந்தை மதிப்பு, அதில் உள்ள எந்தவொரு கட்டமைப்பின் விலை மற்றும் இடம்பெயர்ந்தவர்களின் வாழ்வாதாரத்தில் ஏற்படும் தாக்கம் போன்ற பல்வேறு தொடர்புடையவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டு இழப்பீடு கணக்கிடப்பட வேண்டும் என்று இந்தச் சட்டம் கட்டளையிடுகிறது.

கூடுதலாக, கையகப்படுத்துதலால் ஏற்படும் இடப்பெயர்ச்சி திறம்பட நடைமுறைப்படுத்தப்படுவதை உறுதி செய்வதற்காக, புனர்வாழ்வு மற்றும் மீள்குடியேற்ற உதவி போன்ற பாதிக்கப்பட்ட நபர்களுக்கு பல்வேறு உரிமைகளை இது வழங்குகிறது.

300A பிரிவின் கீழ் சொத்து உரிமைக்கான விதிவிலக்குகள் யாவை?

இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 300A பிரிவு, எந்தவொரு தனிநபரின் சொத்தையும் சட்டப்படியான வழிமுறைகள் தவிர வேறு எந்த வகையிலும் பறிக்க முடியாது என்பதை உறுதி செய்கிறது. இருப்பினும், இந்த உரிமை முழுமையானது அல்ல மற்றும் சில சட்டவிலக்குகள் மற்றும் வரம்புகளுக்கு உட்பட்டது. அத்தகைய ஒரு சட்டவிலக்கு என்னவென்றால், நகர்ப்புற மேம்பாடுகள், உள்கட்டமைப்பு திட்டங்கள் போன்ற பொது நோக்கங்களுக்காக சொத்துக்களை வாங்க அனுமதிக்கும் சிறந்த களத்தின் உரிமை அரசாங்கத்திற்கு உள்ளது. இது சமூகத்திற்கு நன்மை பயக்கும். பொருத்தமான நடைமுறையைப் பின்பற்றுவதன் மூலமும், உரிமையாளர்களுக்கு முறையான இழப்பீடு வழங்குவதன் மூலமும் இது செய்யப்பட வேண்டும்.
 
தொடர்புடைய வழக்குச் சட்டங்கள்

1. அரியானா மாநிலம் vs முகேஷ் குமார் (September 30, 2011)
2. பி. கே. ரவிச்சந்திரா vs இந்திய ஒன்றிய அரசு (November 24, 2020)
3. கிருஷ்ணா மந்திர் அறக்கட்டளை vs மகாராசிடிரா மாநிலம் (August 07, 2020)

இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் பிரிவு 300A, சட்டப்படியான வழிமுறை இல்லாமல் எந்தவொரு நபரும் தனது சொத்தை இழக்கக்கூடாது என்பதை உறுதிசெய்கிறது.

சொத்துக்கான உரிமையை ஒரு அடிப்படை உரிமையாக இது வழங்கவில்லை என்றாலும், எந்தவொரு இழப்பும் சட்ட நடைமுறைகளைப் பின்பற்ற வேண்டும் மற்றும் நேர்மையான இழப்பீட்டுடன் இருக்க வேண்டும் என்பதை இது நிறுவுகிறது.

இந்த கட்டமைப்பு தனிப்பட்ட சொத்து உரிமைகளை பொதுமக்களின் தேவைகளுடன் சமநிலைப்படுத்துகிறது. இது இந்தியாவில் சொத்துச் சட்டத்திற்கான நுணுக்கமான அணுகுமுறையை எடுத்துக்காட்டுகிறது.

1. சட்டப்பிரிவு 300A-ன் கீழ் அரசு சொத்துக்களை கையகப்படுத்த முடியுமா?

ஆம், 300A பிரிவின் கீழ் அரசாங்கம் சொத்துக்களை கையகப்படுத்த முடியும். ஆனால் அத்தகைய கையகப்படுத்தல் சட்டத்திற்கு இணங்க வேண்டும்.

2. பிரிவு 300A இன் கீழ் கையகப்படுத்தப்பட்ட சொத்துக்கான இழப்பீடு என்ன?

பிரிவு 300A இழப்பீட்டு நடைமுறையை எடுத்துக் கூறவில்லை. ஆனால் இது பல்வேறு சட்டங்கள் மற்றும் ஒழுங்குமுறைகளால் செய்யப்படுகிறது.