ஆகஸ்ட் 29,2024 (வியாழக்கிழமை) இந்தியாவின் உச்ச நீதிமன்றம் " தமக்கு சீதனமாக வழங்கப்பட்ட சொத்தின் ஒரே உரிமையாளர் (திருமணத்தின் போது வழங்கப்பட்ட பரிசுகள் மற்றும் நகை நட்டுகள்) என்று தீர்ப்பளித்தது. திருமணம் முடிவிற்கு பிறகு, அவரது தந்தை எந்த வெளிப்படையான உரிமையும் இல்லாமல் பெண்ணின் புகுந்த வீட்டிலிருந்து சீதனங்களை மீட்டெடுக்க அவரது தந்தை கோர முடியாது என்றும் அது மேலும் கூறியது.

நீதியரசர் ஜே. கே. மகேஸ்வரி மற்றும் நீதியரசர் சஞ்சய் கரோல் ஆகியோர் அடங்கிய பெஞ்ச் தனது தீர்ப்பில், "... சட்டக் கோட்பாட்டியலால் ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ள நீதித்துறை, பெண்ணின் (மனைவி அல்லது முன்னாள் மனைவி) ஒற்றை உரிமை குறித்து எவ்வித ஐயப்பாட்டிற்கும் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி தெளிவாக உள்ளது என்னவென்றால், சீதனமாக கொடுக்கப்பட்ட சொத்தின் மீது அந்தப் பெண்ணைத் தவிர்த்து வேறு யாருக்கும் எவ்வித உரிமையும் இல்லை. பெண்ணின் கணவர், பெண்ணின் தந்தை உட்பட யாருக்கும் எந்த உரிமையும் இல்லை என்று தீர்ப்பளிக்கப்பட்டுள்ளது.

மேலும் மகள் உயிருடன் இருக்கும்போது மற்றும் அந்தப் பெண் தன்னைத் தானே பேணி காத்துக் கொள்ளும் ஆற்றலுடன் இருக்கும் பொழுது ஒரு தந்தைக்கு எந்த உரிமையும் இல்லை. அவளுடைய சீதனத்தை மீட்புக்கான உரிமையை தொடர்வது போன்ற முடிவுகளை எடுக்க முற்றிலும் திறமையானவர் பெண் மட்டுமே என்று முடிவு செய்ய வேண்டும்".

திருமணமான 16 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, புகார்தாரரின் மகள் 2016 ஆம் ஆண்டில் அமெரிக்காவின் நீதிமன்றத்தில் ஒருவருக்கு ஒருவரின் ஒப்புதலால் திருமண முறிவு பெற்று அனைத்து பணம் மற்றும் பொருள் முரண்பாடுகளை தீர்த்துக் கொண்டார். 2018 இல், அந்தப் பெண் அமெரிக்காவில் மறுமணம் செய்து கொண்டார்.

இந்த வழக்கில், புகார்தாரர் (தந்தை) தனது மகளின் முன்னாள் கணவன் வீட்டார் மீது புகார் அளித்தார். திருமணம் முடிவு நேரத்தில் அனைத்து பொருள் சிக்கல்களும் நீதித்துறை மூலம்தீர்க்கப்பட்ட போதிலும், பெண் வீட்டார் சீதனத்தை திருப்பித் தரவில்லை என்று குற்றம் சாட்டி தந்தை 2021 இல் முதல் தகவல் அறிக்கை பதிவு செய்தார்.

மேலும், இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தின் பிரிவு 406 மற்றும் வரதட்சணை தடுப்புச் சட்டம், 1961 இன் பிரிவு 6 இன் கீழ் குற்றத்திற்காக குற்றப்பத்திரிகை தாக்கல் செய்யப்பட்டது.

துவக்கத்தில், இந்த வழக்கை தெலுங்கானா உயர் நீதிமன்றம் வினவியது. முன்னாள் கணவன் வீட்டார் வினவலை ரத்து செய்ய உயர் நீதிமன்றத்தை அணுகினர்.

குற்றப்பத்திரிகையில் உள்ள குற்றச்சாட்டுகள் முதல் பார்வையில் விசாரிக்கக்கூடியவை என்று உணர்ந்த அந்த நீதிமன்றம் முதல் தகவல் அறிக்கையை ரத்து செய்ய மறுத்துவிட்டது.

எனவே, குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் இப்போது மேல்முறையீட்டை உச்ச நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்தார். பெஞ்ச் குறுகிய அடிப்படை கருத்துக்களை கருத்தில் கொண்டது, "தந்தை i.e., இங்கே புகார்தாரர், முதல் தகவல் அறிக்கையை தாக்கல் செய்ய ஏதேனும் இடம் இருந்ததா? இது நேரம் தாழ்த்தி மற்றும் பல தடைகளால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது.  இதன் மூலம் வெளிப்படையாக இந்த வழக்கை ஏற்க இயலாது. இங்கே கேள்வி என்னவென்றால், Cr.P.C இன் கீழ் நடவடிக்கைகளை ரத்து செய்வதில் உயர் நீதிமன்றம் தனது உள்ளார்ந்த அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்த மறுத்ததில் சரியானதா என்பது!.

நீதிமன்ற வினாவலின் போது, சீதனம் என்பது பெண்ணின் தனிப்பட்ட சொத்து என்ற நிறுவப்பட்ட சட்டக் கொள்கையில் உச்ச நீதிமன்ற அமர்வு கவனம் செலுத்தியதுடன், இப்போதுள்ள பல்வேறு வழக்குகளில் அதன் தீர்ப்பைக் கருத்தில் கொண்டது.

இது ஒரு பெண்ணுக்கு தனது சீதனத்தின் மீது முழுமையான உரிமை உண்டு என்பதையும், அதன் மீது யாரும் உரிமை கோர முடியாது என்பதையும் உறுதிப்படுத்தியது.

இந்த வழக்கை வினவிய பின்னர், திருமணம் முறிவு பெற்ற பெண்ணின் தந்தை தனது முன்னாள் சம்பந்ததாரர்களிடம் சீதனத்தின் மீதான உரிமை கோரி தாக்கல் செய்த முதல் தகவல் அறிக்கையை உச்ச நீதிமன்ற அமர்வு ரத்து செய்தது.

பெஞ்ச் கூறியது, "ஒரு பெண், சட்டப்படி, தன்னைத் தேர்ந்தெடுத்த ஒரு நபருக்கு எந்தவொரு செயலையும் செய்ய உரிமை அளிக்கும் சூழ்நிலையை சட்டம் வழங்குகிறது என்பதை நாங்கள் காண்கிறோம். பவர் ஆஃப் அட்டர்னி சட்டம், 1882 இன் பிரிவு 5 பின்வருமாறு வழங்குகிறது: திருமணமான பெண்களின் வழக்கறிஞர் அதிகாரம். திருமணமான ஒரு பெண், முழு வயதை அடைந்தால், இந்தச் சட்டத்தின் படி, திருமணமாகாத பெண்ணைப் போல, ஒரு வக்கீல் அல்லாத ஆவணத்தின் மூலம், எந்தவொரு வக்கீல் அல்லாத ஆவணத்தையும் நிறைவேற்றும் நோக்கத்திற்காகவோ அல்லது அவர் தானாகவே செயல்படுத்தக்கூடிய அல்லது செய்யக்கூடிய வேறு எந்த செயலையும் செய்வதற்காகவோ தனது சார்பாக ஒரு வழக்கறிஞரை நியமிக்க அதிகாரம் உண்டு. மேலும் வழக்கறிஞர் அதிகாரங்களை உருவாக்கும் கருவிகள் தொடர்பான இந்தச் சட்டத்தின் விதிகள் அதற்கு பொருந்தும். இந்தச் சட்டம் நடைமுறைக்கு வந்த பிறகு செயல்படுத்தப்படும் கருவிகளுக்கு மட்டுமே இந்தப் பிரிவு பொருந்தும். இந்தச் சட்டத்தின் பொருளுக்குள், அத்தகைய வழக்கறிஞர் அதிகாரம் எதுவும் புகார்தாரரின் மகளால், அவரது தந்தை, பிரதிவாதி எண். 2 க்கு ஆதரவாக நிறைவேற்றப்படவில்லை இந்த வழக்கில் தெளிவாக புலப்படுகிறது.

மேலும், சட்டத்தை பயன்படுத்தும் பொழுது, அது நீதி நேர்மைக்காக மட்டுமே பயன்படுத்தப்பட வேண்டும், பழிவாங்கும் நோக்கங்களுக்காக அவை பயன்படுத்தப்படக் கூடாது என நீதிமன்றம் அறிவுறுத்தியது.

நீதியரசர் கரோல் எழுதிய தீர்ப்பில், "குற்றவியல் நடவடிக்கைகளின் நோக்கம் ஒரு குற்றவாளியை நீதிக்கு கொண்டு வருவது என்பதை நாம் முடிவெடுக்கலாம். மேலும் இது பழிவாங்குவதற்கான ஒரு வழி அல்ல அல்லது புகார்தாரருக்கு வெறுப்பு இருக்கக்கூடிய நபர்களுக்கு எதிராக பழிவாங்குவதற்கான ஒரு வழி அல்ல. முதல் தகவல் அறிக்கை பதிவு செய்வதில் தாமதம் என்ற சட்டக் கொள்கை ஏற்றுக் கொள்ளத் தக்க வகையில் விளக்கப்பட வேண்டும். மேலும் இந்த வழக்கை பொருத்தமட்டில் எந்த மறு ஆய்வும் தேவையில்லை. இந்த வழக்கில், அந்த வகையில் பதிவு முற்றிலும் ஏற்புடையதாக உள்ளது. முதல் தகவல் அறிக்கையில், திருமணத்தின் போது புகார்தாரர் தனது மகளுக்கு வழங்கிய பரிசுகளை திருப்பித் தராததற்காக மேல்முறையீட்டாளர் மீது நடவடிக்கை எடுக்குமாறு அதிகாரிகள் கேட்டுக்கொள்ளப்படுகிறார்கள். இருப்பினும், குற்றப்பத்திரிகையில் அத்தகைய புகார் வரதட்சணை கோரிக்கையாக மாறுகிறது மற்றும் திருமணம் தொடர்பான செயல்பாடுகளுக்கான செலவினங்களுக்கும் அழுத்தம் கொடுக்கப்படுகிறது. பதில் அளிக்கப்பட வேண்டிய கேள்வி என்னவென்றால், தோற்றத்தின் புள்ளி தனித்தனியாகவும் தனித்துவமாகவும் இருக்கும்போது, இறுதி முடிவு எவ்வாறு தோற்றத்தின் நிலைக்கு முற்றிலும் வேற்றுமையுடைய ஒன்றாக மாறும்? கடைசியாக, உச்ச நீதிமன்றம் கூறியது, "நாங்கள்... வரதட்சணை தடுப்புச் சட்டத்தின் பிரிவு 6 இன் கீழ் குற்றம் சாட்டப்படவில்லை, எனவே இந்த வழக்கு முற்றிலுமாக தோல்வியடைகிறது என்று நாங்கள் கருதுகிறோம். இதன் விளைவாக, இப்போதைய மேல்முறையீட்டாளர்களுக்கு எதிராக புகார்தாரர் தொடங்கிய நடவடிக்கைகள் அனைத்தும் ரத்து செய்யப்பட்டு ஒதுக்கி வைக்கப்பட வேண்டும் என்ற ஒரே முடிவுக்கு வர முடியும்.