கடந்த சில நாட்களுக்கு முன்பு, இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் ஒரு ஒப்பந்தத்தை தானாகவே விற்காதது மோசடி மற்றும் நம்பிக்கையை மீறுவதாக இருக்காது என்று கூறியது. ஒரு சொத்தை விற்க ஒப்பந்தம் இருந்தபோதிலும் விற்பனை செய்யத் தவறிய 3 நபர்கள் மீதான குற்றவியல் வழக்கை நீதியரசர் பிரசன்னா பி வரலே மற்றும் நீதியரசர் விக்ரம் நாத் அடங்கிய உச்ச நீதிமன்ற அமர்வு தள்ளுபடி செய்தது. இந்த சர்ச்சை ஒரு சிவில் இயல்புடையது என்றும், ஒரு ஒப்பந்தத்தின் குறிப்பிட்ட செயல்திறனை அமல்படுத்த நீதித்துறை செயல்முறையை ஒரு கருவியாகப் பயன்படுத்த முடியாது என்றும் அது கூறியது. பெஞ்ச், "மேல்முறையீட்டாளரின் செயல் ஒரு சிவில் தவறாகும், மேலும் அவர்கள் மீது எந்த குற்றவியல் நடவடிக்கையும் எடுக்கப்படாது. விற்பனையை பதிவு செய்ய மேல்முறையீட்டாளர்களை கட்டாயப்படுத்துவதற்காக ஒரு சிவில் தவறுக்கு குற்றவியல் நிறம் கொடுக்க முடியாது. ஒரு ஒப்பந்தத்தின் குறிப்பிட்ட செயல்திறனை அமல்படுத்துவதற்கு நீதித்துறை செயல்முறையை ஒரு கருவியாகப் பயன்படுத்த முடியாது".

மேலும், பெஞ்ச் கருத்து தெரிவிக்கையில், "விற்பனைக்கான ஒப்பந்தத்தை தானாகவே நிறைவேற்றாதது மோசடி மற்றும் நம்பிக்கையை மீறுவதாக இருக்காது. பதிலளித்தவர் எண். 2, அவர் ஏற்கனவே பெற்றுள்ள ஒரு ஒப்பந்தத்தின் குறிப்பிட்ட செயல்திறனை தீர்ப்பதற்கு ஒரு சிவில் வழக்கைத் தாக்கல் செய்ய போதுமான தீர்வு உள்ளது மற்றும் வழக்கு இன்னும் நிலுவையில் உள்ளது. எஃப். ஐ. ஆர் விற்பனை பத்திரத்தை செயல்படுத்த அல்லது பணத்தை பிரித்தெடுக்க மேல்முறையீட்டாளர்களுக்கு அழுத்தம் கொடுப்பதற்கான ஒரு கை-திருப்பும் பொறிமுறையாக மட்டுமே தோன்றுகிறது. ஒவ்வொரு சிவில் தவறையும் குற்றவியல் தவறாக மாற்ற முடியாது. தற்போதைய வழக்கில் நாங்கள் கண்டறிந்துள்ளபடி, பிரதிவாதி எண். 2 தவறான நோக்கங்களுக்காக குற்றவியல் இயந்திரத்தை தவறாக பயன்படுத்த செய்கிறார்.

இந்த வழக்கில், பிரதிவாதி எண். 2 மற்றும் மேல்முறையீட்டாளர்கள் ராஜ்கரில் உள்ள ஒரு சொத்தை விற்பனை செய்வதற்கான ஒப்பந்தத்தில் (ஜூன் 29,2020) கையெழுத்திட்டனர். 5,11,00,000/- (ரூபாய் ஐந்து கோடி பதினொரு லட்சம் மட்டும்) மற்றும் ரூ. 11 லட்சம் முன்கூட்டியே செலுத்துதல் அதாவது i.e. விற்பனை ஒப்பந்தத்தின் போது ரூ. 5 லட்சம் ரொக்கமாகவும், ரூ. 6 லட்சம் காசோலையாகவும் வழங்கப்பட்டது. மேலும், பதிலளித்தவர் எண். 2 செலுத்த ஒப்புக்கொண்ட ரூ. 5 கோடியில், 2020 செப்டம்பர் 30 ஆம் நாளுக்குள் ரூ. 1 கோடி மற்றும் மீதமுள்ள தொகை ரூ. 4 கோடி அவரது வசதிக்கேற்ப 2020 செப்டம்பர் 30 முதல் அடுத்த 15 திங்கள்களில் செலுத்தப்பட வேண்டும் என்றும் விற்பனைக்கான ஒப்பந்தம் நிறைவேற்றப்பட்ட தேதியிலிருந்து 18 மாதங்களுக்குள் முழு தொகையும் செலுத்தப்பட வேண்டும் என ஒப்பந்தம் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளது. ஆனால் சொத்தை வாங்கியவரால் அது செயல்படுத்தப்படவில்லை. எனவே, பதிலளித்தவர் எண். 2 (புகார் அளித்தவர்) மே 24,2022 அன்று எஃப். ஐ. ஆர் பதிவு செய்தார்.

புகாரை ஆராய்ந்தபோது, விற்பனைக்கான ஒப்பந்தம் 29 ஜூன் 2020 அன்று இரு தரப்பினருக்கும் இடையில் செயல்படுத்தப்பட்டது என்று கூறுகிறது. புகார் அளித்தவர், மொத்தம் ரூ. 1 கோடி கொடுத்த நிலையில், மேல்முறையீட்டாளர்கள் சொத்தை பதிவு செய்து கொடுக்க வேண்டும் என்ற ஒப்பந்தத்தை செயல்படுத்த மறுத்தனர். எனவே, அவர்களின் மறுப்பு மேல்முறையீட்டாளர்கள் நேர்மையற்ற நோக்கத்துடன் பிரதிவாதி எண். 2 ஐ ஏமாற்றியது மற்றும் அவர்களின் குற்றவியல் சதியை முன்னெடுப்பதற்காக அவரது சகோதரருடன் இணைந்து ரூ. 1 கோடியை ஏமாற்றியது என்பதற்கான சான்றாகும் என புகார் அளித்தவர் குற்றம் சாட்டுகிறார். புகார் அளித்தவர் மேல்முறையீட்டாளர்களைத் தொடர்ந்து தொடர்புகொண்டு, சொத்தின் பதிவேட்டைச் செயல்படுத்தும்படி கேட்டுக்கொண்டார். ஆனால் மேல்முறையீட்டாளர்கள் "நீங்கள் விரும்புவதைச் செய்யுங்கள், உங்கள் பெயரில் பதிவேட்டை நாங்கள் செயல்படுத்த மாட்டோம்" என்று கூறி அதைச் செய்ய வெளிப்படையாக மறுத்தனர்.

மேலும், மேல்முறையீட்டாளருக்கு எதிரான ஒப்பந்தத்தின் குறிப்பிட்ட செயல்திறனை நிவாரணம் செய்வதற்காக புகார்தாரர் ஒரு சிவில் வழக்கைத் தொடங்கினார். அது இன்னும் நிலுவையில் உள்ளது. மேல்முறையீட்டாளர்கள் எஃப். ஐ. ஆரை ரத்து செய்யக் கோரி ராஜஸ்தான் உயர் நீதிமன்றத்தை (எச். சி) அணுகினர். அது உயர் நீதிமன்றத்தால் தள்ளுபடி செய்யப்பட்டது. எனவே, மேல்முறையீட்டாளர்கள் உச்ச நீதிமன்றத்தை அணுகினர்.

இது தொடர்பில் வினவிய பிறகு உச்ச நீதிமன்றம், "விற்பனையை பதிவு செய்யாதது அல்லது அதை மறுப்பது மோசடி என்று கருத முடியாது. பரிசீலனைக்கான முன்கூட்டிய கட்டணத்தை வழங்குவது விற்பனைக்கான ஒப்பந்தத்தின் முன்னேற்றத்தில் செய்யப்பட்டது. மேலும் மேல்முறையீட்டாளர்களுக்கு அத்தகைய கொடுப்பனவுகளைச் செய்ய அவர் எப்படியும் ஏமாற்றப்பட்டார் அல்லது ஏமாற்ற முயற்சிக்கப்பட்டார் என்பது பதிலளித்தவரின் வழக்கு அல்ல".  

தற்போதைய வழக்கில் இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தின் (ஐபிசி) பிரிவு 406 இன் கீழ் குற்றம் குறித்து, பெஞ்ச் கூறியது, "... மேல்முறையீட்டாளர்களிடம் எந்தவொரு சொத்தையும் புகார்தாரரால் ஒப்படைக்கப்படவில்லை. இரு தரப்பினருக்கும் இடையிலான விற்பனை ஒப்பந்தம் மேற்கொள்ளப்பட்டு அந்த ஒப்பந்தத்திற்கு ஒரு பகுதி பணம் செலுத்துவது மட்டுமே செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளது. மேல்முறையீட்டாளர்கள் விற்பனையை பதிவு செய்ய மறுப்பதால், இது முன்கூட்டியே செலுத்தப்பட்ட தொகையை தவறாகப் பயன்படுத்துவதாக கருத இயலாது என்று அது மேலும் கூறியது. சொத்தை ஒப்படைக்கவில்லை என்பதால், அத்தகைய சொத்தை தவறாகப் பயன்படுத்தியது மற்றும் அதன் மூலம் நம்பிக்கையை மீறிய குற்றவியல் குற்றம் என்று கூற முடியாது" என உச்ச நீதிமன்ற நீதி அரசர்கள் கருத்து கூறினார். இறுதியாக, உச்ச நீதிமன்றம் எஃப். ஐ. ஆரை தள்ளுபடி செய்து, உயர்நீதிமன்றத்தின் சர்ச்சைக்குரிய தீர்ப்பையும் ஆணையையும் ஒதுக்கி வைத்தது.